با سلام مجدد خدمت دوستان از اینکه به وبلاگ من سر زدید خیلی خوشحالم و امیدوارم خوشتون بیاد.لطفا نظراتتون رو برام بذارید و در نظر سنجی شرکت کنید و هر سوالی دارید در حیطه فیلم بپرسید من پاسخ میدم و با من در تماس و ارتباط باشید

email:as.gh_2011@yahoo.com

email:kara_gajet@yahoo.com

1	5759	زبان و ادبیات انگلیسی	دانشگاه علامه طباطبایی - تهران (روزانه)		اولویت اول رشته اولویت اول شهر
2	5752	زبان و ادبیات انگلیسی	دانشگاه شهید بهشتی - تهران (روزانه)		اولویت اول رشته اولویت اول شهر
3	6108	مترجمی زبان انگلیسی	دانشگاه علامه طباطبایی - تهران (شبانه)		اولویت اول رشته اولویت اول شهر
4	5721	آموزش زبان انگلیسی	دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی تهران (روزانه)	ویژه فرهنگیان رسمی یا پیمانی وزارت آموزش وپرورش	اولویت اول رشته اولویت اول شهر
5	5814	زبان و ادبیات انگلیسی	دانشگاه شهید بهشتی - تهران (شبانه)	(رشته جدید)	اولویت اول رشته اولویت اول شهر
6	5819	زبان و ادبیات انگلیسی	دانشگاه علامه طباطبایی - تهران (شبانه)		اولویت اول رشته اولویت اول شهر
7	5798	آموزش زبان انگلیسی	دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی تهران (شبانه)		اولویت اول رشته اولویت اول شهر
8	5723	زبان و ادبیات انگلیسی	دانشگاه تربیت معلم تهران (روزانه)	محل تحصیل کرج	اولویت اول رشته اولویت اول ش

بالتب

فریدون جیرانی کارگردان «قصه پریا» اتهاماتی را که از سوی علی نعیمی در مورد سرقت فیلمنامه این اثر به او وارد شده رد کرد. نعیمی، روزنامه‌نگار روز جمعه هشتم مردادماه نامه‌ای در اختیار رسانه​ها قرار داد و در 9 بند از نگارش فیلمنامه‌ای با عنوان «هستی» و برداشت جیرانی از این نوشته و ساخت «قصه پریا» براساس آن و پرداخت نشدن حقوق خود نوشت و جیرانی یک روز بعد از این ادعا در گفت‌وگو با سایت شبکه ایران اتهامات وارده را رد کرد و آن را حاصل شیطنت‌هایی برشمرد.

نعیمی در بخشی از نامه خود نوشت: « فیلمنامه «هستی» با نام ثبت شده «دردی است غیر مردن» محصول سه سال زحمت و مرارت اینجانب در به تصویر کشیدن واقعیت جامعه رو به رشد ایرانی است که در بستری واقعی محصول شرایط خود را به نحو احسنت نشان می‌دهد. این فیلم‌نامه در تاریخ 7/6/1384 در بانک فیلم‌نامه خانه سینما با شماره ثبت 39/20-8879 به ثبت رسیده است. به پیشنهاد جناب آقای جهانگیر کوثری این فیلم‌نامه را در تاریخ دوم اسفند ماه سال 1385 در اختیار فریدون جیرانی قرار دادم تا با توجه به تسلط و شناخت فضای اجتماعی که در آثار قبلی ایشان بود این فیلم‌نامه را تبدیل به فیلم سینمایی کنند.»

او در بخش دیگری از متن نوشته: «هیچ بعید نیست که حاصل تمامی مراودات و تعاملات نوشتاری با فریدون جیرانی که مشتمل بر بسیاری طرح‌های فیلم‌نامه و یا فیلم‌نامه‌های کامل است در آینده و همانطور که روند سرقت فیلم‌نامه «هستی» اتفاق افتاد به سرانجام برسد. که از هم‌اکنون نه تنها این موضوع را از طریق شورای داوری خانه سینما به عنوان محلی برای رسیدن به حق از دست رفته خود می دانم؛ پیگیری می کنم بلکه حاصل تمامی شیادی‌ها و کلاهبرداری‌های فرهنگی ایشان را که فراتر از یک دعوای صنفی است از طریق مراجع قضایی و حراست سازمان صدا و سیما نیز پیگیر خواهم بود تا جلوی این همه ظلم و ناجوانمردی را بگیرم.»

نعیمی «قصه پریا» را در بیست و نهمین جشنواره فیلم فجر دیده و در تاریخ 29 بهمن 1389 شکایت خود را به شورای داروی خانه سینما ارائهه است کرد. او روند رسیدگی به شکایت را چنین شرح داده: «شورای داوری خانه سینما بیشتر شبیه به یک شوخی است. شوخی که چه عرض کنم. یک لابی بزرگ مثل تمامی بدنه خانه سینما که به غیر از رانت و رابطه و موقعیت به چیز دیگری فکر نمی‌کنند.»

در بخش دیگر نامه او آمده: «در دعوتی که از اینجانب به دفتر آقای شایسته شد که برای رفع این مشکل به شور بنشینیم و قبل از اکران فیلم نسبت به اتفاقات آن با یکدیگر به تفاهم برسیم و اینجانب به حقوق حقه از دست رفته خود دست پیدا کنم حضور یافتم. آقای! جیرانی و شایسته هر دو در جلسه حضور داشتند. فریدون جیرانی منکر فیلم نامه اینجانب نشد و گفت که آن را به خاطر می آورد هر چند در آستانه کهن سالی قرار دارد و فراموشی به سراغش آمده! اما قسم یاد کرد که فیلم نامه اینجانب هیچ گونه ارتباطی با این قصه ندارد.»

نعیمی در بخش پایانی نامه خود توصیه‌های خود را به عزت‌الله ضرغامی رئیس سازمان صداوسیما چنین بیان کرده است: «جناب آقای مهندس عزت‌الله ضرغامی. روی سخنم با شما است که نمی‌دانید در سازمان مطبوع و مربوط به شما که چه باندبازی هایی رخ نمی‌دهد. مدیران شما دست در گردن دوستان سینمایی‌شان انداخته‌اند تا جایی که می‌توانند فیلم‌نامه‌های امثال اینجانب را یا سرقت و یا سو استفاده می‌کنند و کسی از آن با خبر نمی‌شود. آقای رحمان سیفی‌آزاد که یکی از مدیران گروه فیلم و سریال سازمان است همان شخصی است که نامش بر روی فیلم‌نامه اینجانب نشسته است و شک نداشته باشید رابطه مستقیمی بین حضور ایشان و تولید برنامه «هفت» و تمام این لابی‌های بی‌سر و ته وجود دارد.»

جیرانی نیز بعد از یک روز سکوت سخنان نعیمی را چنین پاسخ داد: «مسئله‌ای که توسط فرد موردنظر مطرح شده اهمیت زیادی ندارد. این آقا به خانه سینما شکایت کرده و نتیجه نگرفته و الان هم فقط برای اینکه خودش را مطرح کند از طریق یک سری رسانه خاص شروع به نامه‌پراکنی کرده! واقعا باعث تاسف است که برخی برای مطرح کردن خودشان، ادعاهای دروغین طرح می‌کنند! آنچه ایشان به عنوان شباهتهای میان فیلمنامه «قصه پریا» و نوشته خودشان، ذکر کرده هیچ کدام مشخصات کلیدی «قصه پریا» نیست. به شدت ادعاهای فرد مذکور را رد می‌کنم و به صراحت می‌گویم فیلمنامه «قصه پریا» هیچ ربطی به نوشته‌های منسوب به ایشان ندارد پس گفته‌های وی را تکذیب کرده و این را هم متذکر می‌شوم که گروهی با طرح این مساله سعی در ایجاد شیطنت دارند.»

 

منبع : مجله ایده آل

 برنامه این هفته هفت مورخ 90/5/7 ساعت 23/12 روی آنتن شبمع سوم سیما رفت.فیلم این هفته "آقا یوسف" بود و بحث فیلمنامه نویسی هم دستمایه بخش گزارش هفته قرار گرفت.برنامه بعدپخش بخش های خبری چون هفت روز،هفت چهره و ازپیش تولید تا پس از تولید به بحث فیلم هفته رسید.بخشی کنه به دلیل بد قولی دکتر علی رفیعی بدون حضور کارگردان و با حضور دو منتقد شروع شد.مسعود فراستی و رضا درستکار دو منتقدی بودند که در این برنامه به بحث در مورد فیلم آقا یوسف پرداختند و بیشترین انتقادشان به ریتم کندو فضای کسل کننده ین فیلم بود.اما بعد از پخش جدول فروش فیلم ها و فیام تازه اکران شده شبانه روز و پشت صحنه فیلم آهوی پیشوی سفید نوبت به گزارش هفته رسید.دراین گزارش که به موضوع فیلمنامه نویسیب اختصاص داشت ،جابر قاسمعلی (نویسنده و رئیس کانون فیلمنامه نویسان ) و حامد عنقا (فیلمنامه نویس) حضور داشتند.بخشی که حدودا تا ساعت 1/15 بامداد به طول انجامید

      

اکبر عبدی آمد ؛ خسته از کار طولانی روزانه که در طبقه ی بیست و یکم یک برج در آرژانتین ضبط می شود.

البته کشور آرژانتین نه ! همین میدان آرژانتین تهران ؛ کاری ست برای عید نوروز امسال.

صدایش گرفته و می گوید 5 روزی هست که خواب درست و حسابی نداشته اما جالب است وقتی گرم گفت و گو شدیم ، حتی ثانیه ای از خستگی نگفت و با همان صمیمیت خاص خودش جواب ما را داد ؛ به قول خودش چون جوان های خوبی بودیم نخواست دلمان را بشکند! شیفته ی معرفتش شدیم و البته تیپ «جان وین » ی اش که با دکور برنامه ی ما حسابی هماهنگ بود ;-)

به خصوص که اگر بدانید اکبر عبدی حالا حالاها با کسی مصاحبه نمی کند ، حس ما را در کنار این مرد هزار چهره ی کمدی ایران درک می کنید.

اگر چه تصور ظاهری از چهره ی اکبر عبدی با لبخند در آمیخته است ، اما خیلی باید با او گرم شوی تا گوهر درونی اش را بشناسی و بدانی رمز محبوبیت و در اوج بودن حاج اکبر عبدی در چیست.

با ما که نشست ، خودش شروع کرد از گذشته ها گفتن :

یادمه که ما وقتی در اون دوران در مدرسه تئاتری کار می کردیم، ادای معلم و مدیر و بازرس آموزش و پرورش و ... در می آوردیم. اون باعث شد که یکی از معلم ها با ما بد شود و نمره ریاضی رو به ما کم داد، من هم چون می خواستم برم هنرستان مجبور شدم یک سال به خاطر اون 2 نمره عقب بمونم. سال بعد نمره درست رو آوردم و وارد هنرستان شدم.

ادامه تحصیلاتم در در هنرستان حافظ در انتهای بازار کفاشها پشت امامزاده زید بود. همزمان در بازار کار می کردم و درس هم می خواندم . پس از درس به تئاتر شهر می آمدم و تئاتر کار می کردم. اولین تئاتری هم که کار کردم، با نام سیرک باشکوه جهانی کاری خارجی بود که سالار هاتفی کارگردان این کار بود. هاتفی هم رئیس تئاتر شهر بود و هم کارگردان این کار. استاد پرویز پورحسینی مرحوم رضا ژیان، مرحوم جهانگیر صمیمی فر، سیروس گرجستانی و ..... دوستانی بودند که بنده در آن تئاتر شاگردی شان را می کردم. چون کار بداهه سازی بود، من که در واقع هنرور آن کار بودم ، یواش یواش به نقش اصلی تبدیل شدم و وقتی کار را به شهرستان بردیم جزو کاراکترهای اصلی بودم. بعد از آن کار به فاصله 7 تئاتر کار کردم سال 59 با سریال مثل آباد با تلویزیون آشنا شدم.

چطور به تلویزیون آمدید؟

کارگردان مجموعه مثل آباد مرحوم رضا ژیان بود و نویسنده کار هم همسرش خانم رویا زاکاریان. بعد از آن کار مشکلاتی پیش آمد که باعث شد مدتی از دنیای بازیگری جدا شوم و حتی به سراغ قالبسازی و تراشکاری رفتم، اما مرحوم ژیان به دنبال من آمدند و مرا به سرکار برگرداندند که در واقع حضورم در دنیای هنر را مدیون ایشان هستم.

در آن سالها یکی از اجراهای ما مخصوص هنرمندان بود. در آن اجرا استاد مشایخی من را به استاد مرحوم حاتمی معرفی کردند و اتفاقاً همانجا با آقای اسکندری هم برای اولین بار آشنا شدم. در واقع آشنایی با مرحوم آقای حاتمی هم از این طریق بود. مرحوم حاتمی در آن زمان به دنبال کسی برای نقش احمدشاه در فیلم کمال الملک می گشت و استاد مشایخی من را برای این کار معرفی کردند که البته بعدها داستان تغییر کرد.

بعد از مثل آباد هم محله برو بیا و محله بهداشت و ... در واقع اولین فیلم من هم اجاره نشین ها به کارگردانی داریوش مهرجویی بود و بعد از آن مردی که موش شد، جنجال بزرگ و ...

اما در اجازه نشین ها اصلاً مشخص نبود که اولین بازی شما باشد؟

- بله. ولی قبل از کار به قول معروف داشتم سکته می کردم . چون کنار استاد انتظامی کارکردن برایم خیلی سخت بود.

حالا که بحث به این جا کشیده شد، خاطره تان از اولین باری که برابر دوربین قرار گرفتید ، بگوئید.

- یادم است که می خواستند دوربین را امتحان کنند و قرار بود در خیابان بهار تقاطع سمیه ، من و استاد انتظامی در خیابان، قاطی جمعیت ، راه برویم. ما با هم دیالوگ گفتیم و در خیابان راه رفتیم. این اولین خاطره من در بازیگری بود

خودتون متوجه نبودین؟

چرا، داشتیم در خیابان بازی می کردیم و دیالوگ می گفتیم، فرداش بصورت جدی کار را شروع کردیم. صحنه ای رو که من از خواب بلند می شدم و میام می رم تو دستشویی و جلوی آینه کاراته بازی می کنم بود و بعد لوله ها می ترکد و ... که از اون قسمتی که من از خواب بلند می شم میام می رم تو دستشویی رو فیلم برداری کردیم ولی داخل دستشویی را 4- 5 ماه بعد فیلم برداری کردیم. چون یه جای دیگه دستشویی رو ساختن.

در همین حین مسعود ده نمکی کارگردان فیلم اخراجی ها هم به ما اضافه شد و ابتدا گپی در مورد فروش فیلم زدند که خیلی بالاتر از انتظارات بوده و ....

کار که به اینجا رسید ، پرسیدیم :

آقای عبدی ! آقای ده نمکی راه مخملباف رو نمی ره؟ همه دارن اینو می گن.

- )؟به چه دلیل؟ یک آدمی که در یه حیطه دیگه بوده اومده تو یه حیطه جدید ؛ (کارهای متفاوت مخملباف مگه روزنامه نگار بوده؟

البته منظور ما تغییرات روحیات آدم ها هست در طول زمان است

- هر آدمی ممکنه یه تغییراتی بکنه، من الان با 20 سال پیشم یه مدل نیستم. مخملباف آدمی بوده که قبل از انقلاب صدای تلویزیون از تو کوچه ای میومده از اونجا رد نمی شد. بعدش آدم تغییر می کنه

البته بد هم نیست. تغییرات و تحولات به وجود می یاد. آدمیه که میاد چند تا کتاب می خونه چند تا فیلم می بینه تو سینما هم شروع می کنه از یک جا شروع می کنه و به یه جای دیگه می رسه. اگر بخواهیم از این جهت بگیم آره، ده نمکی هم اینجوری شد. تو بعضی از صحنه ها و پلان ها شبیه هم هستند. به خاطر واقعی بودن و مستند بودنشونه!

دانلود کامل مرثیه لالایی علی‌اصغر(ع) که در تیتراژ سریال مختارنامه پخش می شود

دانلود صوتی موسیقی پایانی سریال ” مـخـتـار نـامـه ” به کارگردانی “داوود میر باقری”

http://dl.ariadownload.net/files/Music/Mohsen-Yeganeh-Ghalbe-Yakhi.zip

می گویند سیزده پنجاه و نه، فیلم دفاع مقدس است. در انتها نیز فیلم را تقدیم می کنند به آنان که مردانه جنگیده اند. و البته این شاید تمام ماجرا نباشد!

سردار برومند (با بازی پرویز پرستویی) پس از بیست و چند سال از حالت کما خارج می شود و کارگردان قصد دارد بگوید این دنیای جدید به دلایل مختلف سنخیتی با باورهای او ندارد.

اما کدام باورها، کدام دنیا و البته کدام دفاع مقدس...؟!کارگردان فیلم از سردار برومند یا همان شخصیت اصلی فیلمش، که به نوعی قرار است یک یادگار دفاع مقدس برای مخاطب تلقی شود، چه شخصیتی را نشان می دهد؟
شخصیتی که در ابتدای فیلم مشغول مار بازی است. و شخصیتی که در بحبوحه حمله دشمن قصد دارد تصویر سطوت و مردانگی یک فرمانده کارکشته را که در ذهن کارگردان (سامان سالور) شکل گرفته را در حالت های نمایشی تهدید همسنگران و زیر دستانش به مرگ و کشتن اجرا کند.

سربازان و همسنگرانی که با سردار در آن خط مشغول جنگ اند به هر دلیلی با ظاهری که در ذهن ما از رزمندگان دفاع مقدس وجود دارد شباهتی ندارند. 
عینک های ته استکانی، کلاه های آهنی با تور استتار، پانچو در شرایطی که هیچ بارانی در کار نیست و ... همگی، بیشتر، ما را به سمت فیلم نجات سرباز رایان سوق می دهد نه دفاع مقدس خودمان.
در سیزده پنجاه و نه گویا حقایق و اهداف دفاع مقدس فراموش می شود. که به طور مثال یکی از آنها به دست آوردن سربلندی و اعتلا و امنیت برای ایران اسلامی است. سردار! پس از چشم باز کردن به روی دنیای جدید، بگونه ای رفتار می کند که اصلا مشخص نمی شود آیا برایش مهم هست که از پس آن همه خون و شهادت و سال های سخت، اینک این ایران اسلامی است که عظمت و امنیتش سر به آسمان می ساید یا نه؟
او به عنوان یک نماد هنوز هم دنبال آدمهای خودش در سال های جنگ می گردد. و به هر قیمتی هم می رود پیدایشان می کند. گویا اصلا به اینکه چه اتفاقاتی در طول این سالها رخ داده حتی فکر هم نمی کند. این، آن چیزی نیست که ما از فرهنگ بسیجی سراغ داریم. 

بسیجی به قول شهید آوینی برای رضای خدا کار می کند نه برای علاقه اش. و متاسفانه آنچه که سامان سالور در این فیلم به ما نشان می دهد بیشتر علایق و صفات آدمهای جنگ است نه عمق اخلاص و کارشان برای خدا.

نسل های جدید هم در فیلم سالور نسبتی با جنگ ندارند. در واقع نسبتشان با جنگ را یا عشق سببی مشخص می کند یا روابط پدر و فرزندی. آنها انگار هیچ از جنگ و دفاعی که طی ۸ سال در مقابل ۴۰ کشور جهان انجام دادیم، نمی دانند و احساسی به آن ندارند.
و البته نکته جالب تر آنکه مثلاً مشخص هم نیست اینکه آیا پیراهن سبز رنگ نامزد دختر قهرمان داستان در سکانس های پایانی نیز از روی عمد انتخاب شده یا اینکه از روی سهو است که او باید پیراهنی با رنگ سبز داشته باشد...!!!
 
سیزده پنجاه و نه همچنین از این باب که فراموشی ایثارگری ها و جان برکفی های رزمندگان در طول ۸ سال دفاع مقدس را نیز نکوهش می کند بسیار قابل تقدیر است. 
نکوهشی که اگرچه شاید به زعم نگارنده در قالب هایی غلط عنوان می شود ولی امریست مطلوب که در این فضای بی تفاوتی نسبت به سینمای جنگ و دفاع مقدس بسیار جای تحسین دارد.

در واقع سامان سالور همانند دیگر همقطارانش به صحنه نیامده تا با یک روایت معمولی از جنگ، به طومار فیلم های ساخته شده با موضوع دفاع مقدس بیفزاید بلکه با پر رنگ کردن قصه ای که اهمیت مفهوم آن به مراتب در روزگار کنونی از سایر موضوعات پیرامونی دفاع مقدس بیشتر است، آنهم در این وانفسای مهجوریت سینمای دفاع مقدس، اقدام بسیار مطلوبی انجام داده است.

دو خانواده «گلستان» و «حقیقی» که تاثیری بزرگ بر سینمای ایران گذاشته‌اند، پشتوانه «مانی حقیقی» هستند. هرچند او بدون نیاز به این دو نام خیلی سریع توانست جایگاه خود را محکم کند، به مدد دانسته‌ها و تحصیلاتش، کتاب‌های فلسفی‌ای ترجمه کرده است. از اولین فیلمش «آبادان» که کارگردانی کرده حدود ۱۰ سال می‌گذرد؛ فیلمی که توقیفی شد و فیلم دیگرش «کارگران مشغول کارند» فقط در جشنواره به نمایش درآمد. همکاری‌اش با «اصغر فرهادی» در فیلم‌های «چهارشنبه سوری» (فیلمنامه) و بعد «درباره الی» (بازیگری) در سینمای ایران خاطره‌های خوبی محسوب می‌شود. بسیاری گمان می‌کردند «درباره الی» اولین حضور مانی حقیقی کارگردان فیلم «کنعان» به عنوان بازیگر بوده اما او از گذشته‌ای در کانادا می‌گوید که تجربه بازیگری داشته است. اینک با شکل دیگری از بازیگری او در فیلم «ورود آقایان ممنوع» روبه رو شده‌ایم. او عادت شکنی کرده یا ما را دچار پارادوکس کرده است؟ او کسی است که سینما برایش جذاب است.

مانی حقیقی در فیلمی کمدی بازی کرده است. این انتخاب با سابقه‌ای که او دارد، یک پارادوکس ایجاد می‌کند. شما مترجم کتاب‌های فلسفی، بازیگر فیلم جدی «درباره الی...» و کارگردان چهار فیلم متفاوت هستید. حالا در فیلمی از رامبد جوان بازی کرده‌اید. چطور این‌ها در کنار هم جمع می‌شود؟

به راحتی! من از قبل با فیلمنامه «ورود آقایان ممنوع» آشنا بودم، چون در مقطعی قرار بود خودم این فیلم را بسازم. اول مرضیه برومند قرار بود فیلم را بسازد و بعد از انصراف ایشان پیمان قاسم خانی پیشنهاد ساخت فیلم را به من داد. مذاکراتی هم کردیم ولی به نتیجه نرسیدیم. بعد‌ها ظاهرا پیمان قاسم خانی و رامبد جوان در همفکری‌هایی که با هم داشتند، نمی‌دانم به چه شکل و چرا، به این نتیجه رسیدند که من باید نقش دکتر را بازی کنم. رامبد با من تماس گرفت و پیشنهاد بازی در این فیلم را مطرح کرد. من هم بلافاصله پذیرفتم.

در نقش چه چیزی اینقدر جذاب بود که بلافاصله قبول کردید؟

ملاک من برای پذیرفتن یک نقش در مرحله اول فیلمنامه است. «ورود آقایان ممنوع» فیلمنامه خیلی خوبی داشت، در مرحله بعد کارگردان است که من رامبد را خیلی دوست دارم و قبولش دارم...

خودش یا سینمایش را؟

من هنوز دو فیلم قبلی‌اش را ندیده‌ام. اما با خودش از نزدیک آشنا بودم و همین کافی بود تا بدانم آدمی حسابی و جدی است. کسی است که حرفش را می‌فهمم و می‌توانم با او ارتباط برقرار کنم و این نکته مهم و بسیار کمیابی است. رامبد آدم فوق العاده مهربان و خوش قلبی است و این خصیصه در کارش هم تاثیر زیادی می‌گذارد.

ورود آقایان ممنوع		همراه با رامبد جوان

حمید گودرزی با حضور دربرنامه تلویزیونی خوشا شیراز حرفهای غیر منتظره ای درباره سریال قلب یخی زده است. گودرزی در این برنامه گفت: متاسفانه باید بگویم که تهیه کننده وسرمایه گذار این مجموعه از نام من سوءاستفاده کردند و تصویر من را روی پوستر فصل دوم گذاشته اند . من از همین برنامه به طرفداران و همه کسانی که من را می شناسند و به من لطف دارند می گویم که این فصل قلب یخی را نخرید .من دراین فصل بازی ندارم و واقعا نمی فهمم برای چی از عکس من سوء استفاده کرده اند .

گودرزی درباره دستمزدش دراین سریال گفت :آنها یک مبلغی را توافق کردند اما تنها قسمتی از آن را به من دادند و دراین باره هم بی انصافی و کم لطفی کردند.

پرويز پرستويي


در حالي كه این روزها فيلم۱۳۵۹ را بر پرده سینماها دارد چندی پیش بازي در فيلم جديد خسرو معصومي در نقش يك رزمنده را به پایان رساند. بد نیست بدانید بازي پرستويي در فيلم ۱۳۵۹ بااستقبال خوب منتقدان در جشنواره مواجه شد و آنها نقش آفريني پرستويي دراين فيلم را متفاوت از ديگر فيلمهايش در سالهاي اخير دانسته اند .او هنوز يك فيلم اكران نشده از سالهاي قبل دارد وآن فيلم ،فيلمي نيست جز صد سال به اين سالها ،كه هنوز پس از سالها اكران نشده است .

محمد رضا گلزار

خبرهایی از حضور او در فيلم جديد محمد بانكي منتشر شده . البته دوخواهر فيلم قبلي بانكي كه آن هم با حضور گلزار ساخته شد اگر چه از فروش بسيار خوبي برخوردار شد ولي يكي از ضعيف ترين فيلمهاي چند سال اخير سينماي ايران بود . گلزار دو فيلم ديگر را نيز آماده نمايش دارد كه گويا قرار است امسال اكران شوند . گلزار كه علاوه بر سينما در زمينه ورزش نيز فعاليت دارد همچنان به فعاليت در زمينه واليبال و اسكي ادامه مي دهد . کنسرت گروه موسیقی ریزار به سرپرستی او سال گذشته برنامه داشت.

هديه تهراني

هديه تهراني از اواخر سال گذشته قرار بود در فيلم پيمان معادي برف روي كاجها بازي كند كه گويا عوامل اين فيلم نتوانستند اين بازيگر سرسخت سينماي ايرات را براي حضور دراين فيلم راضي كنند. او قرار است در فیلم جدید حسن فتحی که در خارج ازکشور فیلمبرداری می شود بازی کند اما گویا هنوز ممنوع الخروج بودن او حل نشده است .هديه تهراني در سالهاي اخير به جز بازي در فيلم هفت دقيقه تا پاييز هيچ فعاليت سينمايي انجام نداده . او دراين مدت همه كار كرده از برگزاري نمايشگاه عكس تا خريد يك خانه قجري تا برگزاري تور كوير گردي. آخرين بار هم در كنسرت موسيقي شهرام ناظري در اواخر سال گذشته ديده شد . كنسرتي كه محمود دولت آبادي نيز در آن حضور داشت .

حميد فرخ ن‍ژاد

حميد فرخ ن‍‍ژاد اين روزها و پس از حضور در فيلم شيخ طادي ،در حال بازي درسري جديد سريال قلب يخي بود . او سپس به فیلم گشت ارشاد سعید سهیلی پیوست .فرخ ن‍ژاد كه از بازيگران توانمند سينماي ايران است از معدود بازيگراني است كه هم عامه مردم او را دوست دارند وهم منتقدان به تحسين از او پرداخته اند و هم در جشنواره هاي بين المللي جوايز معتبري را دريافت كرده است . او اواخر سال گذشته آتشكاررا برپرده سينماها داشت ودر جشنواره فيلم فجر فيلم سفر سرخش با استقبال خوبي مواجه شد .فرخ نژ‍اد سال گذشته در جديدترين ساخته رسول صدر عاملي نيزحضور داشت كه همچنان در مراحل فني به سر مي برد.

نادر کارمند يك شرکت کامپيوتري که مدتی است در پاریس زندگی می کند به تازگی ازهمسر فرانسوی اش جدا شده است. نادراز طریق اينترنت و سايت هاي اجتماعي مسائل و تحولات ایران را دنبال می کند. او روزی از طریق فیس بوک با سوسن دختر جوان دانشجوی دانشگاه تهران آشنا می شود.آنها جدا از مسا ئل گوناگون درباره فیلم « جدایی نادر ازسیمین» که در تهران با موفقیت عظیمی روبرو بوده وحالا در فرانسه نیز با استقبال گسترده تماشاگران فرانسوی مواجه شده صحبت می کنند.
نقطه نظرهای متفاوت آنها نسبت به این فیلم شوروشوقی بیش ازاندازه ایجاد می کند . از سوی دیگر سوسن علاقمند است به فرانسه مهاجرت کند. نادر در پاریس تمام تلاش خود را برای سفر سوسن به فرانسه انجام مي دهد.همه چیز آماده و قرار می شود نادر برای پیشواز سوسن روز کریسمس به فرودگاه اورلی برود....

این خلاصه داستان یک دختر ايرانی دانشجوی سینما به نام سوسن کروبی است كه قرار است بزودی مقدمات فیلمبرداری « آشنائی نادر با سوسن» را آماده کند. این دختر ايرانی به تازگی تحصیلات دانشگاهي خود را به پايان رسانده است.
آنچه مي خوانيد حاصل گفت وگوي كوتاهي است كه با اين فيلمساز در سالن سینمائی محله سن میشل پاریس انجام دادم.

........................................

از او می پرسم:آیا قبلا فیلم کوتاه هم کارکرده‌ای؟
می گوید: دو فیلم کوتاه دردوران تحصیلی دردانشگاه ساخته ام.
می پرسم: بودجه فیلمتان «آشنايي نادر از سوسن» چقدراست و آن را ازکجا تامين کرده اي چون فراهم کردن سرمايه ساخت فيلم در فرانسه کار بسیارمشكلی است.
می گوید: برآورد بودجه حدود هشتصد هزار یوروست. مبلغي از آن را ازچند تن از آشنایان قرض کرده ام و قراراست یک پخش کننده فرانسوی هم با پیش خرید فيلم ساير هزينه ها را بپردازد.
سئوال می کنم: در مورد هنرپیشه ها آیا انتخابی صورت گرفته؟
پاسخ می دهد: چندین نفرازبازیگران تئاتر و... را دیده ام ؛ برخي هم در مرحله انتخاب هستند كه فعلا ازآوردن نام آنها معذورم.ولي به هر حال تلاش براي يافتن هنرپیشه ها همچنان ادامه دارد.
سوال می کنم: آیا برای فیلمبرداری به ایران خواهید رفت؟
می گوید:بخش خیلی کوچکی از داستان در تهران می گذرد و به زودی در باره مكان فيلمبرداي تصمیم می گیرم.
..................................
اما در بار ه ادامه موفقيت هاي آخرين فيلم اصغر فرهادي بايد گفت كه «جدائی نادر از سیمین» در پنجمین هفته اكرانش توانسته 550000 تماشاگر را به سالن هاي سينماها بكشاند.
همانگونه كه پيشتر گفتيم، عبور از مرز700 هزار تماشاگر ركوردي خارق العاده براي آخرين ساخته فرهادي خواهد بود.

http://www.ch3.ir/7/index.php?option=com_phocadownload&view=category&download=19&id=4&Itemid=75

برای دانلودبالا را کلیک کنید

روز پنجشنبه ششم مردادماه، طی مراسمی با حضور جمعي از سينماگران و اعضای جامعه اصناف سینمای ایران، ضمن افتتاح سالنی بنام نعمت حقیقی فیلمبردار ارزشمند سینما، سالروز تولد مسعود کیمیایی کارگردان برجسته  سینمای ایران نیز گرامی داشته شد. در ادامه می توانید عکسهای زیبایی از این مراسم را مشاهده نمایید.
 

http://www.ch3.ir/7/index.php?option=com_phocadownload&view=category&download=130:p&id=11:90&Itemid=111

آيا رسانه ملي اين روزها جسورتر شده است؟/مصاحبه نيوشاضيغمي در تلويزيون با زني كه از طريق رابطه نامشروع باردارشده بود 

 

آزاده سهرابي :اين روزها برنامه هاي گفت‌وگو محوري در تلويزيون نقل مردم كوچه و بازار مي شود كه گويا دارند خط قرمزهاي رسانه ملي را عقب تر مي كشند و شايد تحمل مخاطبان را در ديدن واقعيت هاي اجتماعي پيرامونشان نيز.

حالا بعد از گذشت جنجال هايي كه در هفته هاي قبل يكي از برنامه هاي زنده شبكه دوم سيما به پا كرد و مردي كه سه زن داشت را روي آنتن آورد تا او با شهامت درباره بخشي از تفكرات خود و تعدد زوجين بگويد (برنامه‌ «جمع ما») حالا همه مردم در كوچه و خيابان و محل كار از برنامه اي حرف مي زنند به اسم «40 دقيقه بدون قضاوت» كه سعي دارد به شما اجازه دهد به زندگي آدمهايي پر آسيب سرك بكشيد. اين برنامه روزهاي زوج ساعت 12 نيمه شب از شبكه سوم سيما پخش مي‌شود و تا حالا دو سه برنامه اش حسابي مخاطبان را غافلگير كرده است مانند برنامه شنبه شب. مخاطباني كه طي اين سالها عادت كرده اند نهايتا مشكلات جامعه را در سريال‌هايي با روكش طنز ببينند يا در سريال‌هاي اجتماعي كه داعيه بيان دغدغه هاي اجتماعي را دارند با سطح مشكلات رو به رو شوند حالا در يك برنامه به مدت 40 دقيقه به صريح‌ترين شكلي كه تا كنون رسانه ملي شايد تجربه كرده است از ايدز، اعتياد، فروش كليه، كودكان كار و... مي گويد

و حالا در برنامه آخر خود، زني را پشت به دوربين و رو به روي مجري برنامه كه اين بار نيوشا ضيغمي بازيگر بود، نشاند تا از زندگي زني حرف زده باشد كه به بدترين شكل ممكن در انواع بزه‌ها گرفتار شده است. او از گذشته خود،از برادرانش و از فرارش و دلايل عدم بازگشتش به خانه و عواملي در پس پرده سخن گفت كه او را به اين نقطه كشانده است.

در حالي كه مجري - بازيگر برنامه هم نتوانست انكار كند كه خيلي متوجه دلايل او نمي‌شود تا شايد به اين طريق بخش تقصيرهاي خود افراد را هم در كنار شرايط محيطي گوشزد كند. اما برنامه «40 دقيقه بدون قضاوت» كه در گروه اجتماعي و اقتصادي شبكه سه توليد شده و فعلا تا شروع ماه رمضان روزهاي زوج روانه آنتن خواهد شد، يك نشانه مهم در رسانه ملي است براي عقب نشيني از احتياط‌هاي افراطي كه تك و توك نشانه هاي ديگرش را در برنامه هايي ديگر نيز مي توانيم مشاهده كنيم. مثل برنامه‌اي كه در آن جوان‌ها انواع و اقسام سوال‌هاي خارج از عرف رسانه را از كارشناس مربوطه مي‌پرسند و جواب مي شنوند و يا برنامه اي كه دوربين خود را به سمت طرح مسئله اي به اسم موسيقي زير زميني هم كشاند. وحيد جليلوند كارگردان اين برنامه مي گويد:

« ايده اوليه ما اين بود كه به معضلات اجتماعي بپردازيم اما در پرداخت به معضلات، بيشتر به عقبه آنها توجه كنيم و قضاوت و پيشداوري را كنار بگذاريم. يعني بيشتر از اينكه فكر كنيم به خوب و بد بودن مسئله، به بودن و نبودنش فكر كنيم. به هست ها و نيست ها، نه خوب‌ها و بدها. به نظرم اين برنامه بيشتر از اينكه اجتماعي باشد يك برنامه اخلاقي است. اينكه رسانه و مخاطب 40 دقيقه بتواند ظرفيت اين را پيدا كند كه حرف هاي مجرمانه را بشنود و سكوت كند و اصلا خود رسانه اين چنين افرادي را مقابل دوربين بنشاند و از آنها بخواهد زاويه ديد خودشان را نسبت به موضوع مطرح كنند و شايد هم خودشان را جاي او بگذارند و من مخاطب ببينم شايد با او يك مو فاصله دارم و اگر شرايط من هم آنگونه بود شايد همان مي‌شدم.» جليلوند كه در صحبت هايش رسانه و مخاطب را همرديف با هم مورد خطاب قرار مي دهد درباره اين هم نشيني رسانه و مخاطب مي گويد:« اينكه اين دو را موازي هم قرار مي دهم به يك دليل ساده است.

اينكه ظرفيت رسانه است كه ظرفيت مخاطب را بالا مي برد يا پايين نگه مي دارد. هرچند معتقدم اگر امروز ظرفيت رسانه ملي بالا رفته براي اين است كه مردم مطالباتي دارند و دلشان مي خواهد در رسانه آن را ببينند. اينكه غير از حرف هاي اميدواركننده و شايد گاه متظاهرانه، آنها مي خواهند زير پوست شهرشان را هم ببينند .

در واقع اين يك فشار از سوي مردم است. اما درباره اين برنامه خود سازمان هم عقب كشيده و مديريت بهتر با ما مدارا مي كند.»اما فرم برنامه 40 دقيقه بدون قضاوت هم جالب است. نشاندن يك بازيگر رو به روي سوژه‌ها. تا كنون چهره هايي مثل بهرام رادان،نيوشا ضيغمي،رحيم نوروزي،روناك يونسي خبرنگار- مجريان اين برنامه شده اند .

كارگردان برنامه دليل اين انتخاب را عدم امكان نشان دادن چهره مورد اجتماعي و دوري از يكنواختي و كسالت بار شدن برنامه به لحاظ فرمي عنوان مي كند اما معتقد است مخاطب مرعوب بازيگران نمي شود و شايد بايد با نگاه به حرف هايي كه بعد از پخش هر برنامه ميان مردم رد و بدل مي شود اين نكته را تاييد كرد.او درباره هدايت مجريان برنامه و سوژه ها هم مي‌گويد: «ما گاه تا 3 ساعت هم تصويربرداري كرده ايم اما هر جا احساس كنيم بازيگر خودش نيست و نوعي ادا شده است آن را در مي آوريم. سوژه ها هم معمولا اوايل از برون ريزي خود پرهيز دارند اما وقتي فضا را امن مي بينند از همه زندگي شان مي گويند.» در نهايت او درباره قضاوت آدمها درباره اين برنامه مي‌گويد:« نمي دانم چقدر مردم همچنان درگير قضاوت كه به اعتقاد ما مشكل مبتلابه جامعه است ،مي شوند. اينكه مهمتر از مشكل سقط جنين يا كارتن خوابي و... مسئله قضاوت كور مردم مطرح است.

كارشناسان خوشحال مي شوند چنين برنامه هايي محملي باشد بدون سانسور و تزوير براي مشكلات جامعه كه معمولا در سريال ها اگر هم مطرح شوند يا در سطح مطرح مي شوند يا لوث مي‌شوند اما طيف مسئولين تا كنون سكوت كرده اند و شايد آنها منتظر برخورد مردم با برنامه هستند.»حالا خيلي ها مي گويند این برنامه صدای کسانی است که قرباني غفلت از عدالت شده اند و به رسانه ملي دست مريزاد مي گويند.خيلي ها پاي آن اشك ريخته اند و يا فردا درباره اش با ديگران سخن گفته اند و البته هستند كساني كه همچنان در برابر اين برنامه سكوت كرده اند

 «مختار نامه» یکی از فاخرترین و پر بیننده ترین سریالهای تاریخی تلویزیون و از نگاهی دیگر، پر خرج ترین سریال سیما فیلم، با هزینه ای بالغ بر 20 میلیارد تومان محسوب می شود. «مختارنامه» طی ده یازده ماهی که روی آنتن بود بازخوردهای گوناگونی در محافل هنری و بین مردم داشت. در این پرونده 88 نکته ی جالب و خواندنی از متن و حاشیه های سریال «مختارنامه» که از منابع مختلف گردآوری شده را با هم مرور می کنیم:
 
1- «مختار نامه» بعد از «امام علی(ع)»، «مسافر ری» و «معصومیت از دست رفته»، چهارمین سریال تاریخی میرباقری به حساب می آید.

2- ميرباقري درباره تصميمش برای «مختارنامه» گفته: پس از ساخت فيلم «امام علي (ع)»، قريب ده سال با سلمان فارسی همسفر شدم. در واپسين لحظاتي كه فكر مي‌كردم با سلمان فارسي به انتهاي راه نزديك شده‌ام، ناگهان دونده‌اي ظاهر شد و چون باد خود را به خط پايان رساند، خوب كه نگاه كردم ديدم مختار است.

3- به گفته رییس مرکز سیما فیلم، «سریال مختارنامه»، بزرگ‌ترین کار تاریخی، در تاریخ فیلمسازی قاره‌ی کهن آسیا محسوب می شود.

4- روابط عمومی پروژه هم اعلام کرده برای تولید این مجموعه 40 قسمتی 20 میلیارد تومان هزینه شده است.

5- در فروردین 1381 پس از موافقت میرباقری با کارگردانی این اثر، وی نگارش متن اولیه را آغاز کرد.

6- تدارکات اولیه برای ساخت سریال از مهر 81آغاز شد و عوامل اصلی سفرهایی را برای بازبینی لوکیشن به نقاط مختلف کشور داشتند.

7- بهار 82 کارهای مربوط به آماده‌سازی لوازم صحنه، دوخت لباس‌ها و ساخت دکورها آغاز شد.

8- گروه از شهریور 82بطور جدی وارد مرحله پیش‌تولید شد که 6 ماه طول کشید.

9- پاییز و زمستان 82  زمان انتخاب بازیگران و تست گریم آنها بود.

10- از فروردین 83 فیلمبرداری به شیوه ۳۵میلی‌متری در بیابان‌های کاشان کلید خورد.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

مراسم در گذشت پدر بزرگوار حسام نواب نواب صفوی (سید احمد نواب صفوی) امروز از ساعت 14 تا 15:30 در مسجد نور میدان فاطمی برگزار شد . 

در این مراسم هنرمندانی چون : داریوش بابایان ، محسن افشانی ، شهاب حسینی ، بهزاد محمدی ، پرستو صالحی ، اصغر همت ، محمد شیری ، محمدرضا شریفی نیا ، مجید شهریاری ، شیلا خداداد ، نیوشا ضیغمی ، نگین صدیق گویا ، دانیال عبادی ، مجید صالحی ، الهام حمیدی ، بهنوش طباطبایی ، مهتاب کرامتی ، بهنوش بختیاری ، لیندا کیانی ، مهدی پاکدل ، سیاوش خیرابی ، سارا خوئینی ها ، لیلا اوتادی ، علی معلم ، مهدی صبایی ، مختار صائقی ، رامسین کبریتی و ... حضور داشتنتد .

 

گزارش تصویری سایت سینما روز با عکس های سعید عبداللهی از حضور چند تن از بازیگران سینما و تلوزیون در حسینه ارشاد جهت شرکت در دهمین انتخابات ریاست جمهوری کشور.

 

            

 

پگاه آهنگرانی از بازیگران سینمای ایران که چندی پیش بازداشت شده بود، امروز با سپردن قرار وثیقه از زندان اوین آزاد شد

 

سینما روز _  پگاه اهنگرانی در تیرماه گذشته بازداشت شده بود. او فرزند منیژه حکمت از کارگردانان ایرانی و جمشید آهنگرانی کارگردان فیلم‌های ”‌جوانمرد‌” و ”‌شبیخون‌” است. 

 

  

پگاه آهنگرانی از بازیگران سینمای ایران که چندی پیش بازداشت شده بود، امروز با سپردن قرار وثیقه از زندان اوین آزاد شد

 

سینما روز _  پگاه اهنگرانی در تیرماه گذشته بازداشت شده بود. او فرزند منیژه حکمت از کارگردانان ایرانی و جمشید آهنگرانی کارگردان فیلم‌های ”‌جوانمرد‌” و ”‌شبیخون‌” است. 

 

 

سرانجام پس از حدود دو ماه، سريال شبانه «نابرده رنج» به پايان راه خود رسيد. بينندگان اين سريال سه‌شنبه شب گذشته شاهد روي آنتن رفتن آخرين قسمت اين مجموعه بودند و جالب آنكه مسؤولان شبكه سه با بهره‌وري (!) از استقبال نسبي مخاطبان خود، تك قسمت آخر را بدل به دو قسمت كردند و با تأخيرهاي نيم‌ساعتي، تا مي‌توانستند طي اين دو شب آگهي بازرگاني نمايش دادند! از اين گذشته، نخستين سريال عليرضا بذرافشان قرار بود فينال متفاوتي از آنچه روي آنتن رفت داشته باشد، اما بروز يك اختلاف‌نظر و دلخوري ميان كارگردان پروژه و يكي از بازيگران اصلي سبب شد پايان‌بندي مجموعه تغيير كند. ماجرا از اين قرار است كه در آخرين بخش‌هاي تصويربرداري سريال، ميلاد كيمرام بازيگر نقش جابر از كارگردان مي‌خواهد تا نام او در عنوانبندي سريال همراه با كامبيز ديرباز و سام درخشاني آورده شود. سازندگان نيز كه به هيچ وجه اين قضيه را نمي‌پذيرند، تصميم به ايجاد تغييراتي در نحوه پايان قصه مي‌گيرند تا از مشكل موجود، بدون نياز به همكاري كيمرام رهايي پيدا كنند. در روايتي كه براي پايان اين سريال در نظر گرفته شده بود، وقتي قصه به زمان حال مي‌رسيد، ما شاهد اين مي‌بوديم كه جابر سالها پيش با مرضيه (سحر دولتشاهي) ازدواج كرده و به آرامگاه اسد و عماد (ديرباز و درخشاني) مي‌روند و مشخص مي‌شود كه آن دو شهيد شده‌اند. گفته مي‌شود جابر به جاي عماد قرار بود به عنوان مسافركش در زمان حاضر ديده شود. با وجود در خواست كيمرام و زيربار نرفتن بذر افشان، ادامه بازي نقش جابر در نهايت حذف شده و او نيز در كنار اسد، آن هم در ديالوگ مرضيه، شهيد معرفي مي‌شود. به همين دليل، ناگزير سازندگان عماد و مرضيه را در پايان سريال به شكل بي‌ربطي كنار يكديگر قرار دادند تا ماجرا ختم به خير شود! چندی پیش علیرضا بذرافشان کار گردان سریال نابرده رنج روایت جالبی از در خواست عجیب یک بازیگر این مجوعه باز گو کرده بود. بذر افشان در مصاحبه خود گفت: در اين كار ما نقشي را به بازيگري داديم كه تلاشي براي آن نكرده بود تا رسيديم به فينال سريال. او پيغام داد كه اسم من در تيتراژ بايد فلان جا باشد وگرنه در فينال بازي نمي‌كنم. حضور او هم براي ما مهم بود. اما من ياد گرفتم به كسي باج ندهم براي همين فينال را تغيير داديم و بدون او فيلمبرداري كرديم. هر چند به كار ضربه خورد اما ياد گرفتم شخصيتم از كارم مهم‌تر باشد. به هر حال شناخت جايگاه براي آدمها خيلي مهم است. اما برخلاف این حرف، محمود رضايي تهيه كننده سريال نابرده رنج گفته بود: قسمت پاياني سریال «نابرده رنج» بدون تغيير و با حضور تمام بازيگران اين سريال از شبكه سوم سيما پخش مي شود. خروج يكي از بازيگران از قسمت پاياني سريال و تغيير قسمت پاياني نابرده رنج بر اثر يك مشكل شخصي ميان عليرضا بذرافشان كارگردان اين اثر و يك بازيگر اين سريال رخ داده است. هم اكنون با برطرف شدن سوء تفاهم ها ميان اين دو نفر اين بازيگر در پايان سريال حضور دارد و قسمت پاياني نابرده رنج بر حسب روال قبلي و بدون تغيير پخش خواهد شد. با وجود این خبر، حالا اعلام شد که پایان سریال چرا و چگونه تغییر کرد. سایت "سینمای ما" آماده انعکاس نظرات و حرفهای بازیگر مورد ادعای این خبر و مشکل پایانی سریال است.

 مسعود فراستی گفت: «سر فیلم های ملک سلیمان و نفوذی کلی به من زنگ زدن گفتن مراعات این فیلم ها رو بکن! آروم تر حرف بزن و نذار خراب شن! این فیلم ها، فیلم های فیلم های محبوب ارشاد و معاونت سینمایی و خیلی جاهای دیگه‌ان. سر نفوذی تا اومدم انتقاد های اصلی و تندم رو شروع کنم یهویی گفتن 20 دقیقه وقت‌ات شده 2 دقیقه! خوب، من تو این شرایط جز تاسف خوردن می تونم چه کار کنم؟... همین آقای مهرجویی که 70 و خورده ای سال سنشه و واقعیتش اینه که جزو معدود آدمهای با سواد سینمای ایرانه، وقتی نپذیره بیاد برنامه هفت جلوی بنده، نشون از ضعف خودشه...

ادامه مصاحبه رادرادامه مطلب بخوانید...

مسعود فراستی متولد 1330 تهران، دارای مدرك لیسانس هنرهای تجسمی و فوق لیسانس اقتصاد سیاسی و جامعه شناسی از فرانسه است.

از فعالیت های وی میتوان به نگارش و تألیف آثار و مقالات هنری و سینمایی، تدریس در دانشكده های مختلف، تألیف و ترجمه كتاب های گوناگون، مسؤول بخش سینما و تلویزیون، عضو تحریریه مجلات سروش و سوره، سردبیری نقد سینما، دبیر هیأت تحریریه نقد سینما دوره تازه، عضو هیأت داوران سینمای دفاع مقدس، عضو هیأت مؤسس و رییس دوره دوم انجمن منتقدان و سینماگران ایران، عضو هیأت رییسه كانون منتقدان فیلم اشاره كرد.

از کتاب های مطرح منتشر شده ی سینمایی توسط فراستی می توان به کتاب های او در وصف سینمای جان فورد، هیچکاک و فلینی اشاره کرد.


- از همون اول شروع کنیم...چرا این چند هفته ی اخیر در برنامه هفت حضور ندارین؟

فراستی- چون تو اخرین برنامه هفت که به عنوان منتقد بودم حرفهای تندی در انتقاد از آقای مسعود کیمیایی زدم که باعث شد دوستان برآشفته بشن و علیه من جو راه بندازن. مخاطبین نه، مسئولین و اهالی سینما رو می گم. که حرف های من حرصشون رو در اورد!. واسه همین علیه من شانتاژ کردن. بعد که دیدم این طوریه با فریدون (جیرانی) نشستیم حرف زدیم و به این نتیجه رسیدیم که یه مدتی تو برنامه هفت حضور نداشته باشم تا یک کم جو بخوابه

- اگه دوباره اون قسمت برنامه تکرار شه باز هم همون واژه ها را در مورد مسعود کیمیایی به کار می برید؟

فراستی- تندتر! این دفعه خیلی تندتر هم حرفهام رو می زنم!


- مضمون حرفهاتون رو نمی گم. منظورم لحنشه. یعنی دوباره با همون لحن، همون واژه ها رو برای بیان منظورتون به کار می برید؟

فراستی- صد در صد. واژه ها و لحن گفتاری من شدیدا هم درست و بجا بود. ببین! من وقتی گفتم خود ارضایی ذهنی از منظر روانشناسانه گفتم، از نگاه اخلاقی و اجتماعی. چیزی که در سراسر جهان اثبات شدست. هرچند که لحن من فقط یک بهانه ای بود برای دوستان. دوستان دلیل خشمشون از من این بود که حرف من اون ها را هم در بر می گرفت. یعنی از دید رفقا، مشکل لحن و واژه من نبود، بلکه حرف من بود. واسه همین ریختن به هم. آدمهای پوسیده ای که مماس با زمان نیستن. ذهنشون بسته است و در یک جا موندن. مغزشون بایکوت شده. وقتی به کیمیایی حمله کردم این طیف ادمها هم که خودشون رو تو خط انتقاد های من دیدن واکنش نشون دادن و بهونه ی الکیشون هم شد مثلا لحن من. و این که مثلا من چرا فلان واژه را به کار بردم و چرا فلان اصطلاح رو بر زبان اوردم. در حالی که خودشون هم می دونن واژه ی –خود ارضایی- جایگاه روانشاسانه داره و اجتماعی. با نگاه اخلاقی. مشکل دوستان لحن من و فلان واژه ای که به کار بردم نبود، بلکه فقط حرف و انتقاد تند من بود که خشمشون رو برانگیخت. چون حرف های من اون ها رو هم نشونه گرفته بود.

- به هر حال تو رسانه ملی که از همه جای ایران میلیون ها نفر بیننده داره، شاید از نظر خیلی ها انتظار میره از بعضی واژه ها بی پرده استفاده نشه. شما که خودتون سالهاست تو صدا و سیما هستید.


فراستی- صداو سیما ظرفیتش بالاست. صادقانه می گم. واقعا ظرفیت صدا و سیما بالاست. این ظرفیت داشتن رو طی این سال‌هایی که تو شبکه های مختلفش بودم فهمیدم. هرچند شاید مسئولین صدا و سیما دوست نداشتند اون واژه را به کار ببرم، اما با این حال موضع گیری خاصی هم در این مورد نداشتند. صدا و سیما تو این یک سال اخیر که تو برنامه هفت این همه حرف های تند و تیز زدم هیچ وقت جلوم رو نگرفت و برا من خط نکشید و دست و پام رو نبست.


- اصلا از این حرف ها بگذریم آقای فراستی. بریم سر چیزایی که به نظرم خیلی مهم تره. بیاین رک تر حرف بزنیم.


جواب- عالیه! بگو.


- انتقادی که به شخصه خود من به شما دارم اینه که شما تو برنامه هفت انتقادی رو توضیح نمی دین. فقط مطرح می کنین و بعد ول می کنین. مثلا می گین: میزانسن در نیومده! فیلمنامه کار نمی کنه! شخصیت ها پرت و پلا و معیوب هستن!. خوب چرا؟! چرا "چراش" رو توضیح نمی دین؟


فراستی- آفرین! آفرین!


- تو انتقاداتتون فقط میگین در نیومده و کار نکرده و ...، بدون هیج توضیح و استدلال. خوب چرا به نظرتون در نیومده؟ چرا به نظرتون فیلمنامه کار نمی کنه؟ چرا هیچ وقت توضیح نمی دین؟ شما فقط رگباری و تیکه تیکه همین طوری به طرف حمله می کنید.


فراستی- آفرین! آفرین!


- خوب، کارگردان می تونه چه واکنشی جز عصبانیت نشون بده؟ من اگه همین الان با لحن خودتون، مثل خودتون بدون هیچ استدلالی به شما حمله کنم شما چه می کنید؟ اگه همین الان به شما بگم انتقاداتتون در نیومده! نوشته هاتون کار نمی کنه! واژه هاتون معیوب هستن! شما چه جوابی دارین به من بدین؟


فراستی- آفرین! خوبه که حرف هاتو رک میزنی. فقط یک کم آروم با هم بریم. اول خدمتت عرض کنم من خیلی هم علاقه مندم انتقاد هام رو توضیح بدم و بازش کنم و بشکافم. اما به 2 دلیل نشده. اولین دلیلش مجری و جبرهایی که داره هست که نمی ذاره حرف من کامل شه. که این عمل مجری بر میگرده به تایم محدودی که در اختیار داره. مخصوصا که کارگردان ها هم همیشه دوست دارن بیشتر وقت دست اون ها باشه، واسه همین به من وقت کمتری داده میشه واسه حرف زدن، پس این که بخوام هر انتقادم رو کامل بشکافم و توضیحش بدم به هبچ وجه امکان پذیر نیست. دومین چیزی که خیلی مهمه دوست دارم اینه که بعضی موقع ها نمی ذارن! یعنی وقت من رو می گیرن از من. نمونه بارزش فیلم نفوذی! من از این فیلم متنفرم. افتضاحه. اما نذاشتن حرفم رو بزنن. زمانم رو ازم گرفتن گفتن برنامه تموم شد! یعنی من 20 دقیقه اخر وقت داشتم انتقادام رو بگم، اما یک هویی وقت من شد 2 دقیقه! و جمع بندی و تمام. می فهمی منظورم رو؟! وقتو از من می گیرن و فضا برای توضیح دادن وجود نداره. مخصوصا که سر این فیلم نفوذی داستان ها داشتم من. قبل برنامه خیلی ها به من زنگ می زدن که این فیلم، فیلم محبوب معاونت سینماییه و باهاش مدارا کن!


- یعنی گفتن هوای فیلمو داشته باش؟!


فراستی- نه نه! چنین چیزی رو که جرات ندارن از من بخوان! فقط گفتن مدارا کن و تند نباش. منم گفتم مصلحت مال شماهاست! من با این حرفها کار ندارم... و اگه یادت باشه من با همون لحن تند و صریحم شروع کردم به انتقاد از نفوذی. ولی وقتی اومدم انتقادهای اصلیم رو شروع کنم یک دفعه وقتمو تموم کردن! 20 دقیقه یه دفعه شد 2 دقیقه! و واقعا تاسف می خورم بابت این اتفاق. اون برنامه بدترین برنامه هفت برا من بود. چون به ناحق جلو حرف زدن و جلوی انتقادهام رو گرفتن. ولی اینو حتما باید بگم. که من در مواقعی که وقت داشتم همیشه توضیح دادم و ماجرا رو آنالیز کردم. نمونه بارزش خود فیلم جرم. کیمیایی. 15 دقیقه به صورت اکادمیک، و تئوری و تحلیلی فیلم رو نقد کردم و انتقادهای تند و تیزم رو مابین همین تحلیل ها گفتم. یا یه حبه قند میرکریمی. که انتقادهام رو توضیح دادم. که شخصیت ها مقوایی هستن و ... پس اینو یادت نره که من هر وقت تایم و زمان داشتم انتقاد هام رو توضیح دادم.


- با تمام این حرفهایی که زنید، - از تایم کم تا وقت شما ندادن به شما - ، هنوز خیلی ها می گن شما بدون استدلال و توضیح کامل، حمله می کنید و یورش می برید. و حتی گفته شده به دلیل همین ویژگی شما، خیلی فیلمساز های معتبر به این برنامه نمیان. مثلا کسایی مثل ابراهیم حاتمی کیا، رضا میرکریمی، مجید مجیدی، داریوش مهرجویی، اصغر فرهادی و خیلی های دیگه. با وجود حضور شما به عنوان منتقد، نمیان برنامه هفت. به نوعی یک تحریم پنهان. خوب، حالا فریدون جیرانی و مسئولین صداسیما باید طرف یه کدوم رو بگیرن. یا شمای منقد، یا فیلمسازهای معتبر. این موضوع رو قبول دارید؟ باید چه کرد؟


فراستی- قبول دارم. حرفت درسته، ولی بریم دلیل اصلیش رو پیدا کنیم. و ضمنا اینم بگم وقتی مسئولین صداسیما من رو اوردن به عنوان منتقد یعنی این چیزها رو پذیرفتن. قطعا خودشون می دونن این ماجرا ها رو.

- اصلا آقای فراستی، بذارین واضح تر از این بگم. شما واقعا انتظار دارین کسی مثل داریوش مهرجویی بیاد بشینه جلوی شما و حرفها اون مدلی شما رو بشنوه؟! یادمه شما تو مستند آقای مهرجویی گفته بودید مهرجویی بهترین فیلمش اجاره نشین هاست که اون هم افتضاحه! خوب کاملا معلومه مهرجویی 70 و خورده ای ساله حال و احوال شنیدن این حرف ها رو نداره و نمیاد برنامه هفت جلو شما. یعنی همون تحریمی که گفتم

فراستی- آره! درسته، ولی این ها به من ربطی داره؟! نه، این عیب من نیست، عیب کسی مثل مهرجوییه که طاقت و حوصله نقد شنیدن و نقد شدن رو نداره. همین آقای مهرجویی که 70 و خورده ای سال سنشه و واقعیتش اینه که جزو معدود آدمهای با سواد سینمای ایرانه، وقتی نپذیره بیاد برنامه هفت جلوی بنده، نشون از ضعف خودشه که نقد و انتقاد رو تاب نمی یاره، نه ضعف و اشتباه من.

- اخه فقط بحث نقد هم نیست! حالا که اسم اومد وسط بزارین با اسم ادامه بدیم. مثلا یکی مثل ابراهیم حاتمی کیا تو برنامه رادیویی سینما صدا صراحتا گفته بود "فراستی بزرگ هتاکِ سینمای ایرانه!" خوب، یعنی بعضی فیلمسازان بزرگ می گن با نقد شدن و نقد شنیدن و این حرف ها مشکل ندارن، بلکه از توهین ها و هتاکی های شماست که دوری می کنن و فاصله می گیرن.


فراستی- این دیگه الکیه! این دیگه الکیه! من به کی توهین کردم؟! این همه برنامه هفت گذشت من به چه کسی اهانت کردم. بابا داستان خیلی واضح تر از این حرف هاست. دوستان تحمل نقد شدن ندارن با این حرف ها و بهونه های الکی برای خودشون سپر درست می کنن تا از ان فضای نقد شدن دور شن. من تندترین حرفهایی که تو این برنامه هفت زدم رو به فرحبخش بود. که تازه بعد این که از هفت اومدم بیرون، خود فرحبخش سریع زنگ زد فریدون و به فریدون پیشنهاد داد سریع من رو برگردونه برنامه هفت. گفت که فراستی به درد سینما و برنامه هفت می خوره. پس می بینی که همون فرح بخشش هم هم از من کینه نداره. یعنی بهش توهین نکردم. درست که تند و تیز و صریح و بی پرده حرف می زنم ولی توهین و هتاکی اینا رو بزار کنار... اصلا بذار این حرفها رو بزنن. بذار بگن فراستی توهین می کنه، بگن حتاکی می کنه. باکی نیست. من در جوابشون فقط می خندم.


- آقای فراستی شما می گین همیشه تند و تیز حرف می زنین و صریح انتقادتون رو می کنین، ولی چرا تو برنامه نقد ملک سلیمان آروم و ملایم حرف زدین؟ در حالی که مدتها قبل این برنامه بعد دیدن ملک سلیمان گفته بودید این فیلم افتضاحه و بچه شما بهش می خنده. ولی تو برنامه هفت تو نقد این فیلم به یکباره آروم شدین و لحنتون عوض شد.


فراستی- آره، حق با توست. من تو برنامه هفت کلی فیلم نقد کردم و همیشه تند و صریح حرفام رو زدم، جز یه برنامه. جز نقد یک فیلم. اون هم همینی که خودت گفتی. نقد فیلم ملک سلیمان، کار شهریار بحرانی. فقط همین. واسش هم دلیل دارم. و البته معذرت خواهی از مردم. هنوز اون قدر شجاعت دارم که صادقانه حرفام رو بزنم. ببین، بزار صریح حقیقیت رو بگم. واقعیتش اینه قبل از برنامه ای که قرار بود ملک سلیمان رو نقد کنم از هزار و یک جا به من زنگ زدن که این فیلم رو نکوب و باهاش یک کمی مهربون باش و مراعات کن و این حرف ها. که این فیلم مال ارشاده و مال فلان جاست و مال بهمان جا. که این فیلم مثلا معناگراست و مثلا ارزشی هست و ... از همه جا، همه کس، کوچیک و بزرگ بهم زنگ می زدن که فیلم رو نکوبم و هواش رو داشته باشم. من هم شاید یه کم تحت تاثیر این همه زنگ ها و سفارش ها، موقع نقد این فیلم مثل همیشه لحن انتقاد کردنم اون چنان تند و صریح نبود. قبول دارم. معذرت هم می خوام. مخاطب ها خودشون همه چی رو خوب می فهمن. ولی چیزی که مهمه اینه که با این حال، تو همون نقد ملک سلیمان هم هیچ تعریفی از این فیلم نکردم و انتقادهام رو باز هم بیان کردم. همون جا هم گفتم که در این فیلم –ملک سلیمان- شخصیت هاش توسط فیلم نامه نویس عمیق نوشته نشدن و و از دل داستان در نیومدن و داستان برا کارگردان مهم نبوده و ... یعنی باز هم اصل حرف هام رو زدم. انتقادهام رو کردم. تو همون برنامه. فقط با اون لحن خیلی تند و تیز همیشگی نبود. واسه همین باز هم از مخاطب ها معذرت می خوام. و باز هم تاکید می کنم که نظر من راجع به ملک سلیمان، فیلم شهریار بحرانی، همونیه که قبلا گفته بودم. و الان هم میگم؛ که این فیلم افتضاحه. سینما رو نمیشناسه و به درد خندوندن بچه من می خوره. هر کی هم که می خواد ناراحت شه به درک.


- درست! در کل خودِ شما کلا ماهیت و عملکرد برنامه هفت تو این مدت رو چطور می بینید؟


فراستی-با همه انتقادهایی که خودم هم به عملکرد این برنامه دارم شدیدا وجودِ این برنامه رو مفید و مثبت می دونم و حتی خبر دارم مثلا یکی از لینک های این برنامه تو سایت بیش از 300 هزار دانلود شده. یعنی استقبال شدید مخاطبین از برنامه ای که بی شک برای جامعه ی سینمایی مفید خواهد بود.


- خوب آقای فراستی، سوال های تند و صریح ما و جواب های تند و تیز و شما به پایان رسید. آخر این گفت وگو می خوام نظرتون رو راجب نظرسنجی سایت برنامه هفت بودنم. تو سایت برنامه هفت در مورد بازگشت شما –مسعود فراستی- به برنامه هفت رای گیری شد، و بیش از 70 درصد مخاطبان خواستار بازگشت شما به برنامه هفت شدن. این نظر مردمی رو چطور می بینید؟


فراستی- واقعا صادقانه ممنون مردمم. نه! مردم نه! مخاطب ها! واژه مردم این روزها این قدر دستمالی شده که معنی خودشو از دست داده! بذار بگم مخاطب. از همه مخاطب های برنامه هفت که این همه رای و کامنت گذاشتن که من برگردم واقعا ممنونم. به خاطر این رای ها هم که شده دوباره می یام برنامه هفت. و در صورت بازگشتم، باز هم سفت و محکم بر سر عقاید و اصولم ایستادم و باز هم رک و صریح حرف هام رو می زنم و ذره ای هم عقب نمی کشم. من منافع سینما رو از کسایی که ریاکارانه خودشونو دلسوز سینما می دونن بیشتر می فهمم. سینما رو بیشتر دوست دارم. منفعت سینما مهمترینش نقده. جرات نقد کردن و طاقت نقد شنیدن. و در این مدتی که تو برنامه هفت بودم نقدپذیرترین فیلمسازی که روبروی من قرار گرفت علیرضا امینی بود. واقعا عالی بود. دلم نمی یاد این آخری اسم امینی رو نیارم. تو نقد "هفت دقیقه تا پاییز" راحت و صمیمی انتقادهام رو گوش داد و واکنشی آروم و منطقی هم نشون داد. کاش همه اهالی سینما طاقت نقد نشنیدن و نقد شدن رو داشته باش.

 «مسعود ده‌نمكي» قصددارد جديدترين فيلم سينمايي خود را با يكي از دو نام «اخراجي‌ها4» ويا «رسوايي» بسازد.

به گزارش خبرنگار سينمايي فارس،‌ «مسعود ده‌نمكي» قصد دارد جديدترين فيلم سينمايي خود را پس از دريافت پروانه ساخت بسازد.
بر اساس اين گزارش، اين فيلم كه با دو نام «اخراجي‌ها4» و «رسوايي» در بانك فيلم‌نامه ثبت شده است، طي روزهاي آينده براي دريافت پروانه ساخت به شوراي صدور پروانه ساخت ارائه مي‌شود.
ده‌نمكي با نظرسنجي كه اخيراً مطرح كرده، يكي از دو نام «اخراجي‌ها4» و يا «رسوايي» را براي فيلمش انتخاب مي‌كند.
هم‌اكنون فيلم‌نامه اين فيلم كه مضموني اجتماعي دارد، آماده است.
به گزارش فارس، مسعود ده‌نمكي ساخت سه‌گانه سينمايي اخراجي‌ها و سريال «دارا و ندار» را در كارنامه هنري خود به ثبت رسانده است.
«اخراجي‌ها3» آخرين فيلم ده‌نمكي هم‌اكنون در شبكه نمايش خانگي با استقبال مخاطبان روبه‌رو شده است.

يك نويسنده و روزنامه‌نگار گفت: فيلم‌نامه فيلم سينمايي «قصه پريا» كاملا و تماما مربوط به اينجانب است و آقاي فريدون جيراني و دوستانشان به طريق كاملا غيرانساني اقدام به سرقت آن نموده است.

به گزارش خبرگزاري فارس، «علي نعيمي» نويسنده و روزنامه‌نگار در نامه‌اي كه نسخه‌اي از آن به خبرگزاري فارس ارسال شده، خطاب به «
اصحاب محترم رسانه‌هاي سينمايي و فرهنگي و مردم ايران» گلايه‌هاي خود را درباره سرقت فيلمنامه اوليه «قصه پريا» و زيرپاگذاشته شدن حق و حقوق خود، بيان كرد.
در اين نوشته آمده است: من علي نعيمي هستم. سابقه مطبوعاتي و سينمايي ام كاملا موجه و مشخص است. و در حالي پشت دستگاه كامپيوترم نشسته و اين نامه را مي‌نويسم كه با وضو و غسل شهادت آماده پذيرش هر گونه اتفاق هستم. شهدالله كه پناهي جز درگاه حضرت حق ندارم و شهدالله كه سخني غير از راست بر زبان نمي آورم. باقي مستنداتم هم در وقت مقرر و در پيشگاه جانشين پروردگار كه همان قاضي عادل است تقديم مراجع قضايي خواهم كرد. پس بدون مقدمه مي‌گويم كه فيلم‌نامه فيلم سينمايي «قصه پريا» كاملا و تماما مربوط به اينجانب است و آقاي فريدون جيراني و دوستان‌شان به طريق كاملا غير انساني اقدام به سرقت آن نموده كه در تفسير زير تمام اتفاقات مربوط به سرقت فيلم‌نامه را شرح داده و نسبت به صدق تمامي كلمات آن در آستانه ماه مبارك رمضان در پيشگاه درگاه حضرت حق قسم ياد مي‌كنم.
در ادامه اين نامه آمده است: 1- فيلم‌نامه " هستي " با نام ثبت شده " دردي است غير مردن " محصول سه سال زحمت و مرارت اينجانب در به تصوير كشيدن واقعيت جامعه رو به رشد ايراني است كه در بستري واقعي محصول شرايط خود را به نحو احسنت نشان مي دهد. اين فيلم نامه در تاريخ 7/6/1384 در بانك فيلم نامه خانه سينما با شماره ثبت 39/20-8879 به ثبت رسيده است. به پيشنهاد جناب آقاي جهانگير كوثري اين فيلم نامه را در تاريخ دوم اسفند ماه سال 1385 در اختيار فريدون جيراني قرار دادم تا با توجه به تسلط و شناخت فضاي اجتماعي كه در آثار قبلي ايشان بود اين فيلم نامه را تبديل به فيلم سينمايي كنند. آن روزها آقاي! فريدون جيراني مشغول پيش توليد ساخت سريال " مرگ تدريجي يك رويا " بود و با اينكه از لحاظ ذهني درگير مقدمات آن سريال بود؛ تصميم بر آن شد تا فيلم نامه را بخوانند و نظرشان را مبني بر تمايل و يا عدم تمايل براي ساخت آن اعلام كنند. اين قرار ملاقات در دفتر موسسه لوح زرين ( آقاي آرمان زرين كوب) انجام شد. در تاريخ 13 شهريور ماه سال 1386 فريدون جيراني با اينجانب تماس گرفت و ضمن شگفت زدگي و ذوق بسيار از خواندن و پسنديدن فيلم نامه؛ اينجانب را به لوكيشن اصلي سريال واقع در خيابان اقدسيه، خيابان گلزار دعوت كرد تا ضمن اينكه موافقت خود را براي ساخت اين فيلم بعد از اتمام فيلمبرداري سريال " مرگ تدريجي يك رويا " اعلام كند؛ مقدمات و نحوه چگونگي ساخت آن را با اينجانب در ميان بگذارد. در آن جلسه كه بعد از سفر چند ماهه گروه به تركيه براي تصويربرداري سريال انجام شده بود؛ فريدون جيراني مجددا ضمن تعريف و تصديق منحصر به فرد بودن موضوع فيلم نامه " هستي " يا همان " دردي است غير مردن " از اينجانب طلب دريافت نامه ثبتي فيلمنامه را كرد - كه بعدا متوجه شدم با مفقود كردن نامه ثبتي فيلم نامه مي خواسته اثري از مقدمات قانوني آن در ميان نباشد.- و به خواست ايشان نسخه كوتاه شده و چند صفحه اي فيلم نامه را براي صحبت كردن با تهيه كننده از اينجانب درخواست كرد. نه در آن موقع و نه هيچ وقت ديگر معلوم نشد اين تهيه كننده اي كه فريدون جيراني فيلم نامه را برايش فرستاده بوده چه كسي است و آيا وجود خارجي داشته است و يا در راستاي روند قابل پيش بيني سرقت فيلم نامه از اساس كذب بوده است.
در اين نامه آمده است: 2- تقريبا يكسال از آن ماجرا مي گذشت كه روزي در تماس با ايشان ضمن گفتن اين جمله كه " هيچ تهيه كننده‌اي حاضر به سرمايه گذاري روي اين فيلمنامه نيست " بر روي روند ساخت و ادامه مسير درپوشي دروغين گذاشت تا اينجانب ديگر هيچ گاه به سراغ آن فيلم نامه نروم. لازم به ذكر است حتي بر اساس اصول حرفه اي بعد از به نتيجه نرسيدن مذاكرات نسخه هاي ارائه شده به ايشان همراه با نامه ثبت فيلم نامه به اينجانب برگردانده نشد.
3- آقاي فريدون جيراني بعد از مسكوت ماندن ساخت فيلم نامه " هستي " ( دردي است غير مردن) پيشنهاد نگارش چند تله فيلم و يك سريال را به اينجانب كرد تا همانا به گفته خود ايشان " به دليل علاقه به فضاهاي كارهاي اينجانب از همكاري با من سود معنوي ببرد " . سريال تلويزيوني " وهم سبز " كه درباره موضوعات انقلاب 57 بود و به سفارش گروه فيلم و سريال شبكه دو سيما نوشته شد محصول همين مبادلات بود كه متاسفانه اين سريال در مرحله نگارش به دلايل غيرقابل ذكر منتفي شد و همچنين نگارش تله فيلم " چيزي به فردا نمانده است " محصول گروه فيلم و سريال شبكه چهار به تهيه كنندگي سيد عليرضا خاتمي و فريدون جيراني كه اين تله فيلم نيز در مرحله پيش توليد به همان دلايل غيرقابل ذكر و اكثرا سياسي متوقف شد.
4-متاسفانه هيچ‌گاه فريدون جيراني در همكاري هاي نيمه كاره اش به اينجانب به تعهدات مالي خود نسبت به قرار دادهاي منعقد شده با اينجانب عمل نكرد و هر بار به يك بهانه و وعده هاي واهي اين مسير را طي مي كرد. هر چند آن زمان دليل اين همه كارشكني و سوءاستفاده را متوجه نمي شدم اما امروز و بعد از برملا شدن عمل زشت و نابخشودني سرقت فيلم نامه اينجانب نسبت به آنچه كه در گذشته اتفاق افتاده به تعاريف تازه اي از شيادي و كلاهبرداري رسيده‌ام.
5- هيچ بعيد نيست كه حاصل تمامي مراودات و تعاملات نوشتاري با فريدون جيراني كه مشتمل بر بسياري طرح‌هاي فيلم‌نامه و يا فيلم‌نامه‌هاي كامل است در آينده و همانطور كه روند سرقت فيلم‌نامه " هستي " اتفاق افتاد به سرانجام برسد. كه از هم‌اكنون نه تنها اين موضوع را از طريق شوراي داوري خانه سينما به عنوان محلي براي رسيدن به حق از دست رفته خود مي دانم؛ پيگيري مي كنم بلكه حاصل تمامي شيادي‌ها و كلاهبرداري‌هاي فرهنگي ايشان را كه فراتر از يك دعواي صنفي است از طريق مراجع قضايي و حراست سازمان صدا و سيما نيز پيگير خواهم بود تا جلوي اين همه ظلم و ناجوانمردي را بگيرم.
6- بعد از بي نتيجه ماندن تمامي كارها و پروژه هاي نيمه تمام و قطع ارتباط اينجانب با فريدون جيراني خبري از ايشان به غير از اخبار معمول نداشتم تا اينكه فيلم سينمايي " قصه پريا " را در بيست و نهمين جشنواره فيلم فجر تماشا كردم و با حيرت تمام آنچه را كه بر پرده سينما مي‌ديدم، حاصل دست رنج چند ساله من بود كه با بي رحمي و شيادي تمام به نام فريدون جيراني و گروه سازنده اش تمام شده بود و بدون حتي اندكي شك و شبهه حاصل فيلم سينمايي " قصه پريا " را همان چيزي مي ديدم كه شش سال پيش از آن اينجانب در فيلم‌نامه‌اي به اسم " هستي " (دردي است غير مردن) به نگارش در آورده بودم.
7- روند شكل گيري رابطه اينجانب با فريدون جيراني و شرح احوالات و چگونگي به وجود آمدن رابطه با ايشان به خوبي نشان مي دهد تشابه هاي فراوان و بي بديل فيلم نامه " هستي " و فيلم سينمايي " قصه پريا " از روي شباهت و تصادف شكل نگرفته است و يك سرقت كاملا حرفه اي و از پيش حساب شده صورت گرفته است. كه اينجانب شخصا فريدون جيراني را مسئول اين عمل قبيح مي‌دانم.
8- شوراي داوري خانه سينما بيشتر شبيه به يك شوخي است. شوخي كه چه عرض كنم. يك لابي بزرگ مثل تمامي بدنه خانه سينما كه به غير از رانت و رابطه و موقعيت به چيز ديگري فكر نمي‌كنند. باز هم خدا را به شهادت مي گيرم كه سخني غير از راست نگويم. فقط دوستان شوراي داوري لطف كنند و بگويند در آن نهاد بي در و پيكر كه نه نامه رسيده درونش ثبت مي شود و نه سر وقت‌اش به آن رسيدگي مي‌شود، چه گونه نامه شكايتي اينجانب كه در تاريخ 29 بهمن ماه سال 89 به آن نهاد ارجاع شده است در تاريخ 20 فروردين با اينجانب تماس گرفته مي شود آن هم نه از راه هاي قانوني كه از طريق تماس توسط يكي از اعضا شوراي داوري آن هم فقط و فقط براي منصرف كردن اينجانب از پيگيري شكايت از دفتر هدايت فيلم و شخص فريدون جيراني؟؟ چه گونه آن شوراي بي در و پيكر تا زمان رسيدگي به شكايت اينجانب رسيد تصميم به تغيير و انتخابات زود هنگام رئيس و اعضاي خود گرفت و به ناگاه تمامي اعضاي قبلي كنار گذاشته و افراد جديدي به عضويت در آمدند؟ آقاي عسگرپور در خانه سينماي شما چه مي گذرد كه حتي از شكايت يك جوانك تازه وارد اينقدر در هراس هستند و حتي نمي‌خواهند صداي كمترين من به گوش كسي برسد؟ چه گونه و با چه سرعت عملي دفتر هدايت فيلم تصميم گرفت قرار داد اكران فيلم را سريع ثبت و با سرگروه خود قرارداد امضا كند در حالي كه اخبار موثق از اصلاحيه‌هاي وزارت ارشاد نسبت به فيلم وجود دارد و همچنين خبرهاي محكمي مربوط به اكران فيلم در عيد فطر امسال هست كه همگي غير از يك توطئه و يك لابي بي سر و ته نيست. در دعوتي كه از اينجانب به دفتر آقاي شايسته شد كه براي رفع اين مشكل به شور بنشينيم و قبل از اكران فيلم نسبت به اتفاقات آن با يكديگر به تفاهم برسيم و اينجانب به حقوق حقه از دست رفته خود دست پيدا كنم حضور يافتم. آقاي! جيراني و شايسته هر دو در جلسه حضور داشتند. فريدون جيراني منكر فيلم نامه اينجانب نشد و گفت كه آن را به خاطر مي آورد هر چند در آستانه كهن سالي قرار دارد و فراموشي به سراغش آمده! اما قسم ياد كرد كه فيلم نامه اينجانب هيچ گونه ارتباطي با اين قصه ندارد ( فيلم قصه پريا) و مرتضي شايسته متعهد شد كه پس از خوانش فيلم نامه اينجانب توسط مشاور خود خانم بهرامي جهت عقد قرار داد و ساخت فيلم نامه اينجانب به توافق برسيم. فيلم نامه را خانم بهرامي خواند. آن هم بعد از گذشت نيمي از زمان اكران فيلم. كه بيشتر شبيه به تلف كردن وقت و خريدن وقت براي اتمام اكران فيلم بود. وقتي به دفتر هدايت فيلم رفتم و جلسه اي با خانم بهرامي داشتم ايشان ضمن تاييد سرقت فيلم نامه اينجانب در نقش مياندار اينجانب را از هر گونه پيگيري قضايي بر حذر داشته و يادآور شدند كه اينگونه پيگيري ها به جايي نخواهد رسيد. شهدالله كه تمامي حرف‌ها موجود و شخص خانم بهرامي در دفتر هدايت فيلم مستقر است. حتي يادآور شدند كه امكان ساخت اين فيلم نامه ( يعني فيلم نامه من ) وجود ندارد، چون دقيقا همان چيزي است كه بر پرده سينما و در قالب فيلم " قصه پريا " است و در حال نمايش است . اتفاق تلخ اينجاست كه حتي دوستان دفتر هدايت فيلم هم نسبت به سرقت فيلم نامه توسط جيراني اقرار كرده اند اما با اين وجود حتي حاضر به تمكين نسبت به احقاق حق از دست رفته اينجانب نكرده‌اند.
9- جناب آقاي مهندس عزت‌الله ضرغامي. روي سخنم با شما است كه نمي دانيد در سازمان مطبوع و مربوط به شما كه چه باندبازي هايي رخ نمي‌دهد. مديران شما دست در گردن دوستان سينمايي شان انداخته اند تا جايي كه مي‌توانند فيلم نامه‌هاي امثال اينجانب را يا سرقت و يا سو استفاده مي‌كنند و كسي از آن با خبر نمي‌شود. آقاي رحمان سيفي‌آزاد كه يكي از مديران گروه فيلم و سريال سازمان است همان شخصي است كه نامش بر روي فيلم نامه اينجانب نشسته است و شك نداشته باشيد رابطه مستقيمي بين حضور ايشان و توليد برنامه «هفت» و تمام اين لابي‌هاي بي سر و ته وجود دارد كه نه تنها به فكر منافع خود كه به فكر خفه كردن فرياد افراد بي پناهي هستند كه صدايشان به گوش هيچ كجا نمي‌رسد. شك نداشته باشيد كه اولين مظنون اين اتفاق بعد از انتشار اين نامه بنده خواهم بود. اما آيا براي بي‌پناهان در درگاه خدا جز توسل جستن به تقدير حضرت معبود جاي ديگري هم هست؟
من تمامي خوانندگان اين نامه را به قضاوت و تفكر دعوت مي كنم و از همه عزيزان و بزرگواراني كه نسبت به سرنوشت سينما احساس مسئوليت مي‌كنند تقاضا دارم فكري به حال باند بازي هاي كثيفي بكنند كه سرچشمه اش معلوم نيست به كجا وصل است. يا اين اتفاقات در نطفه خفه مي‌شود يا به تاثير از مولايمان علي (ع) در برابر ظلم هايي كه بر ما مي رود سكوت كنيم و صبر پيشه كنيم.
فالله خير حافظا و هو ارحم الراحمين
علي نعيمي
نويسنده فيلم‌نامه فيلم سينمايي «قصه پريا»

به نام خدا

 

                                                                 به نظر من فیلم نادر از سیمین فیلم نسبتا ضعیفی بود و نوعی 

 

 ترویج دروغ گویی میکرد و وانمود می کرد که ایران جای زندگی 

 

 نیست از وسطای فیلم هم فیلم از ریتم می افته و پایان بدی داره   

 

 یعنی نادر که فیلم می خواد اونو ادم خوبی نشون بده با ادامه دروغ

 

 گویی ها و لجبازی هم زندگی راضیه با شوهرش رو خراب میکنه

 

 و هم زندگیه خودش رو. اما ساره بیات بازی خوبی داره و شهاب

 

 حسینی با اینکه نقشش کوتاهه ولی خوب بوده اما لیلا حاتمی اصلا

 

 خوب بازی نکرده و بازی بدی داره و معلوم نشد اصلا چرا کاندید

 

 شد پیمان معادی هم بد نبود و مریلا زارعی هم بازیه قابل تعریف

 

 نداشت.      

 

                                                                                      و به نظر من در کل فیلم دارای فرم و کارکردی مبتذل

 

 چیزی رو به مخاطب یاد نمیده است بلکه اونو به انحراف می کشونه. 

 

 نقد از علی قلی زاده

 

این بازیگر سینما در نشست نقد و بررسی فیلم "سیزده 59" در فرهنگسرای رازی با بیان این مطلب اظهار داشت: با ساخت یک فیلم نمی‌توان جهان را تغییر داد اما می توان دل‌های بسیاری را آرام کرد و حرف‌هایشان را به تصویر کشید.

داستان این فیلم درباره دو خانواده قدیمی است که قرار است دختر و پسرشان با هم ازدواج کنند. ولی یک سوء تفاهم دوستی این دو خانواده را برهم می‌زند. سحر قریشی، سیاوش خیرابی، نیلوفر هوشمند، افشین سنگ‌چاپ، مجید شهریاری، خسرو فرخزادی، فرحناز منافی ظاهر، زهرا برومند و... بازیگران آن هستند.